Mogę pokląć? Macanie dziecka.

[Truscaveczka]

Mój synek ma straszny AZS, ranki miewa na buzi, coś okropnego.
I zaczynam bać się wyjść z dzieckiem w chuście, jak pragnę kichnąć. W wątku o reakcjach na chusty dziewczyny piszą, że dziecko noszone nie jest anonimowym wypełniaczem wózka i ludzie chętnie nawiązują kontakt - ale czy muszą do jasnej cholery macać dziecko po buzi? Ile już razy musiałam dawać po łapach znajomymi i nieznajomym, nie zliczę. Co za mania?! Widać, jaką tarkę czerwoną młody ma na gębusi, a i tak z łapami się pchają. Planuję wywieszkę na chustę "NIE DOTYKAĆ! ALERGIA!" Uch!

I klasyczne zagajenie forumowe: wy też tak macie? Co robicie?

[Meta]

Dopóki łapią za nogę, plecki, głaszczą po włosach - uśmiecham się, bo to miłe.
Kiedy próbują po buzi, to robię krok w tył.
Krabik bardzo się ślini, poza tym od razu otwiera paszczę i próbuje złapać to, co mu się podstawia - nie podoba mi się myśl, że będzie lizał ręce, które trzymały przed chwilą np rurkę w autobusie
Przy AZSie chyba bym nawet warczała...

[dankin-82]

ja też bardzo nie lubię jak mi ktoś dzieciaki dotyka, staram się tak ustawiac do "gapia" by sobie popatrzył ale żeby nie miał szans na pomacanie noszonego

[misunderstanding]

hm, raczej nie. a jeśli już to raczej rodzina, przyjaciele i to mi nie przeszkadza.

[Mayka1981]

Ja tak jak Meta - zwłaszcza ze to już nie chodzi o "fanaberie" matki i obawy przed szczerzącymi zęby potencjalnymi zarazkami ale o faktyczne dolegliwości dziecka...

[Szczuru]

taaa,macanie rządzi..

Ja nie pozwalam.Zwyczajnie nie wiem co ten człowiek robił przed chwilą i tyle.
Już niejednokrotnie starsze babcie na mnie "fukały" po moim zakazie dotykania małej,że dzika,że co to zaszkodzi dziecku...
A w czym ma pomóc ja się pytam? ?

[kammik]

Nie pozwalałam macać ani po nogach, ani po rękach, ani tym bardziej po buzi. Dziecko to nie amulet, który trzeba pomacać na szczęście. Pchanie się z łapami ucinałam krótko "proszę nie dotykać dziecka". Pojęcia nie macie, ile razy wzbudzało to niesłychaną agresję u macanta.

[AMK]

ja się kiedyś wciekłam na pewnego starszego pana, który mi wystartował z łapami do buzi małego
mówię: ma pan brudne ręce, proszę go nie dotykać
wiesz jak się wydarł? co?! ja, brudny?!
mówię, tak brudne od pieniędzy, klamek, toreb
w naszej obronie stanął jeszcze jeden klient ale dziad wyzywał jeszcze poza sklepem

mnie takie coś strasznie wq. ciekawe czy tym wszystkim macającym byłoby fajnie, jakby do nich każdy z łapskami startował

[panthera]

ja sie zapytałam czy byłoby miło pani jakby ktos obcy podszedł i zaczął dotykać jej twarzy.
zdziwiona odpowiedziała :ale to dziecko!
na to ja: a dziecko to nie człowiek? nie ma własnych uczuć?
ale to co powiedziała ta babka dało mi do myślenia. Ludzie traktują dzieci tak właśnie: dziecko to można dotykać, karać cudze itd...

[sylvetta]

Ja mam południowy charakter...Pozwalam macac i za nózki i za raczki. Pewnie w policzek tez sie zdarzało. Ale moja Blanka jest bardzo napalona na kontakty międzyludzkiem nigdy jej to nie stresuje.

Ale jakby miała taki problem ze skórą to na bank postepowałabym inaczej.

[mynia]

o matko to co piszecie daje do myślenia, Zosi nikt nie macał... całe szczęście. No może po pleckach? nieeeeeee nie przypominam sobie. Jeszcze plecki, nóżki ok. Ale nie buzie!!! Teść by chyba zawału dostał jakby to zobaczył

[Truscaveczka]

Ech. Nie mam nic przeciwko poklepaniu po pupce, pogłaskaniu po plecach, poprawieniu czapki. Ale niestety czerwone, wysypane policzki to nie jest miejsce do dotykania Czyli co, nadal tylko lać po łapach?

[mynia]

Czyli co, nadal tylko lać po łapach?

No jak ma zęby to można powiedzieć: Nie dotykać bo gryzie! Zosia ma już spore zębolki hehe
myślę że skuteczna argumentacja

[mucha]

my pozwalamy. Zwyczajnie widzę, że te osoby lubią dzieci i chcą być miłe. To, że wybierają do głaskania właśnie moje córki jest dla mnie raczej powodem do dumy niż do złości.

[magda_32_0]

Pozwalam, bo to miłe i jakoś nie trafiają mi się całkiem obce osoby. Zazwyczaj nóżki plecki, po głowie (przez czapkę, bo zima była ) pogładzą, ale do buźki nigdy nikt nie startował, tu raczej bym się delikatnie cofnęła.

[Kasia.234]

Nie pozwalam. Jak synek był mały to zdarzało się dość często, że ktoś startował z łapkami, nie zawsze zdążyłam się odsunąć więc zdarzało się głaskanie. Pamiętam jedną sytuację, starsza babka na przystanku, przechodziła obok nas i nagle leci w naszą stronę, tak jakby się potknęła, więc odruchowo się odsunęłam o krok. A pani z rączkami, bo takie słodkie dziecko. Ja sie odsuwam, osłaniam synka rękami, a pani zdziwiona: " to nie można dotknąć?"

Teraz dość rzadko nam się to zdarza, ale przyjdą cieplejsze dni to pewnie będzie więcej amatorów głaskania Teraz wychodzę z założenia, że synek sam pokaże/powie, czy odpowiada mu taki kontakt z obcą osobą.

[madzi]

hm... nie zdarzało mi się, że ludzie macali, czy dotykali Iga po twarzy. może po pleckach lub po nożce. Ja nie dotykam nieznajomych, więc też nie za fajnie się czułam i czuję, gdy nieznajomi wkraczają w moją (lub mojego dziecka) strefę osobistą. Co innego z znajomymi, rodziną, ale spokojnie i w jednym przypadku (nieznajomych) i w drugim (znajomych) możesz zwracać uwagę gwałtownie.

[gdzie-idziesz]

Mi nie przeszkadza nawiązywanie kontaktu obcych ludzi z moim dzieckiem, głaskanie itp. Fakt, po twarzy nikt mi żadnego z moich dzieci nie zaczepiał - tu bym się chyba odsunęła. W Twojej sytuacji chyba twarz małego podświadomie przykuwa uwagę ludzi. Co do brudnych rąk - ja też dotykam rurek w autobusie, drapię się w głowę i robię milion różnych rzeczy nie myjąc zaraz po tym i przed kontaktem z dzieckiem rąk. A moje dziecko raczkuje i też pakuje te łapki, niekoniecznie czyste do buzi. I nic się nie dzieje.

[marjen]

zdarza się że ktoś chce dotknąć nóżkę czy rączkę. Po głowie twarzy to tylko rodzina i bliscy znajomi Kasię dotykają. Nie wyobrażam sobie zeby mnie ktoś obcu po twarzy na ulicy albo w sklepie "miział" - tym bardziej moje dziecko.

[anifloda]

Mi przeszkadza bardzo, nie lubię nawet jak ktoś stoi za blisko mnie, a co dopiero dotyka. Na dziecko też się to przenosi i jak ktoś próbuje nas dotknąć to się odsuwam i piorunuję wzrokiem. Co ciekawe, jak dziecko już biega, to nie mam aż takich oporów, chyba że ktoś łapie małą za rączkę i próbuje gdzieś prowadzić, wtedy mnie trafia i potrafię być bardzo nieprzyjemna.