Smutną refleksję mam...

[mantissa]

Zastanawiałam się, czy o tym pisać - ale chcę się wyżalić...
Swoją córeczkę noszę w chuście od pół roku. Jestem z tych "liberalnych", co to wózka też nieraz używają. Widuję na spacerach inne chustomamy, ostatnio nawet coraz częściej. Niezależnie od tego, czy sama idę w chuście, czy z wózkiem - jak widzę kogoś zachustowanego, to od razu się do tej osoby szeroko uśmiecham. Tak po prostu mam No i co? No właśnie w 6-7 przypadkach na 10 - NIC! To znaczy... wyniosłe "niewidzące" spojrzenie lub pogardliwe "o co ci chodzi, kobieto?" w oczach... Ja przecież nie zaczepiam słownie, nikogo nie nagabuję, tylko się uśmiecham do nieznajomej osoby w podobnym wieku i podobnej sytuacji. Nadziwić się temu nie mogę. Nie sądzę, żeby to były dziewczyny z forum... Tu się przecież nasiąka atmosferą wielkiej życzliwości, chęci poznawania innych osób o podobnym sposobie patrzenia na świat. Z drugiej strony, czy jest aż tak dużo osób noszących, które tego forum zupełnie nie znają? Może to kwestia Warszawy? Dziwi mnie to bardzo, bo wyniosłość i pogarda jakoś mi nie pasują do chust, rodzicielstwa bliskości itd., itp.
Spotkałyście się z tym? Umiecie to jakoś wytłumaczyć?

[czukczynska]

Nie spotkałam się z podobnym zachowaniem.
Też byłoby mi przykro.

[minimka83]

A ja właśnie mam taką refleksję, że świadomość mam powoduje czasami ich wyniosłość, mimo że to zupełnie nie pasuje do rodzicielstwa bliskości, jak piszesz.
Sama się nieraz łapałam na myśleniu z politowaniem o matce, która miała skrajnie przeciwne podejście do mojego. I to jest niewłaściwe, bo nie wiem, czy ktoś tej osobie pokazał alternatywę.

[mucha]

ja się do ciebie uśmiechnę i pewnie nawet zagadam

[kasia wska]

spotkałam się z tym nieraz. właściwie w większości przypadków tak jest, wcześniej zagadywałam chustomamy, teraz przestałam. po tym, jak entuzjastycznie wychwalałam rzadką chustę jednej napotkanej w ikei pani, a ona odwróciła się do mnie plecami (miała prawo, ale było to niegrzeczne raczej, a ja nienachalna), to raczej unikam takich sytuacji. albo badam teren delikatnie.

[kammik]

To ja się przejadę na Ursynów i będę się szczerzyć do wszystkich napotkanych osób, może i na Ciebie trafię

Nie bierz tych wyniosłych spojrzeń do siebie, może one po prostu wiążą za wysoko i muszą podnosić brodę w górę

[joleczka]

, może one po prostu wiążą za wysoko i muszą podnosić brodę w górę

ja ostatnio ta zawiązałam ale i tak szczerzyłam sie do wszystkich

[AMK]

dziwne
też czułabym się nieswojo
ja raz zagadałam ale dziewczyna oblatana była, forum zna

[pati291]

W Szczecinie nie spotykam chustowych mam. Pewnie uśmiech z buzi by mi nie schodzi jakby taki moment nastąpił

[Dr.Obinka]

Nie spotkałam się z tym, ale mało tu widuję chustomam. Raz mnie zmroziły (a może tylko mi się tak wydawało?) mamy siedzące na tym nowym placu zabaw przy Jeżewskiego, kiedy przechodziłam obok w chuście. Siedziały dwie na ławce, ale nie razem, i po prostu tak się gapiły... Ale przetrzymałam to ich spojrzenie. Nie wiem, może z ciekawości się patrzyły, ale nieswojo mi się zrobiło.

[Madzia :)]

W Warszawie się z tym nie spotkałam Zawsze jak idę w chuście i ktoś sie do mnie uśmiechnie (nawet jak nie ma chusty) to odpowiadam uśmiechem
Szkoda tylko, że na Ochocie nie spotykam chustomam
Miałam kiedyś sytuację, że odpowiedzią na mój uśmiech była wysoko podniesiona broda Fakt trochę dziwnie się po tym poczułam ale być moze jest tak jak piszecie, że za wysoko zawiązała chustę

[grimma]

ja sie nie usmiecham
czasem nie zdarze czasem sie zamysle. a czasem nie rozumiem czemu ktos sie usmiecha i usiluje sobie rpzypomniec kto to
a czasem ide sobie z dzieckiem w nosidle i jestem zla i nie mam ochoty sie do nikogo usmiechac.

a tak wogle to jak ktos idize w chuscie to lubie sie patrzec wjakiej - lubie je ogladac na zywo

[busia]

A ja właśnie mam taką refleksję, że świadomość mam powoduje czasami ich wyniosłość, mimo że to zupełnie nie pasuje do rodzicielstwa bliskości, jak piszesz.
Sama się nieraz łapałam na myśleniu z politowaniem o matce, która miała skrajnie przeciwne podejście do mojego. I to jest niewłaściwe, bo nie wiem, czy ktoś tej osobie pokazał alternatywę.

Ja też tak czasem mam ale staram się nie oceniać innych swoją miarą bo ta jest bardzo mylna!

[Iwka]

ja się do ciebie uśmiechnę i pewnie nawet zagadam

A jak będzie szła akurat z wózkiem, a nie w chuście, to też?

[mamaŁucji]

Spotykałam parokrotnie chustomamy, Wszystkie oprócz jednej, nie były mamami z forum. Często miałam wrażenie, że się narzucam, reakcja była raczej oschła. Nigdy tego nie zrozumiem, ale nie biore tego całkowicie do siebie. Ja jestem bardzo wylewna, nie wszyscy tez tak mają...

[olka]

Mi, jak idę w chuście, to trudno odwzajemniać spojrzenia wszystkim, którzy nam się przyglądają, bo WSZYSCY się gapią! Gdyby tak odwzajemniać każde spojrzenie, to bym drogi przed sobą nie widziała.
A nieraz przybieram srogi/pewny siebie wyraz twarzy, żeby odstraszyć potencjalne uwagi "pań, które wiedzą lepiej". Może ktoś kiedyś na taki mój wyraz twarzy się natknął, jeśli tak, to sorki.
W reszcie przypadków raczej zagadują mnie mamy, którym chusta się podoba, więc taka straszna chyba nie jestem.

[Anais]

Ja się jak chodzę w chuście zwłaszcza, ale jak bez to podobnie, uśmiecham się do ludzi, bo mi tego uśmiechu jakoś brakuje w tym kraju... zauważyłam, że jak wyjeżdżałam gdzieś za granicę, to ludzie jacyś tacy bardziej życzliwi do obcych, na przystankach, w autobusach, w sklepach. Ale rzadko mój uśmiech odwzajemniony tu w Polsce zostaje.

Też mi się ostatnio zdarzyło, że inna chustomama zlała mój uśmiech... przykro trochę, bo to nic nie kosztuje, ale co tam...
Myślę, że problemem jest to, że każdy mierzy swoją miara właśnie, a ludzie różni są i chustomamy też
Puenta jest taka, że chustomama też człowiek, a człowiek i wkurzony, i nieżyczliwy być może...

[annya]

W Bydgosczy chusty to nadal rzadkość. Raz zdarzyło mi sie spotkać obcą chustomamę. Zwyczajnie mnie zignorowała. Cóż, i tak bywa. Pewnie forum nie znała .

[Mayka1981]

ja czasami chodzę bez okularów i mogę nie widzieć, że ktoś się do mnie uśmiecha a gradową minę mam do swoich myśli - ale to nie ja, ja nie ze stolycy więc ufff kamień z serca

[kofeina]

No właśnie w 6-7 przypadkach na 10 - NIC! To znaczy... wyniosłe "niewidzące" spojrzenie lub pogardliwe "o co ci chodzi, kobieto?" w oczach...

Jesteś absolutnie przekonana, że spojrzenie jest wyniosłe, niewidzące czy pogardliwe? Ja bym nie była taka pewna - ocenianie po jednym rzucie oka na czyjąś mimikę nieraz doprowadziło do całkiem konkretnej pomyłki.
Co do 'niewidzącego' spojrzenia, czasem zamyślam się tak, że nie widzę kogoś, kto staje przede mną i mówi mi 'cześć'.