wzruszający widok na nowym świecie

[PodwójnaMama]

Ale dlaczego Was tak zamurowało?! I skąd te łzy?

Moze stąd, ze nagle w zwykłych naszych problemach, troskach dostrzegamy mamę, która ma życiu trudniej niż my. Az wstyd się wtedy robi, jak sobie pomyślimy jakie czasem mamy płytkie problemy. Daje to do myślenia i taki widok jakby krzyczy: głupia babo ciesz z tego co masz! a nie się przejmujesz, ze dobrałaś zły kolor chusty do koloru torebki np.
To nie litość chyba- raczej wstyd własnie- taka bym się poczuła malutka przy takiej dzielnej mamie. Taki widok ściąga na ziemię.
No nie wiem jak to wyjaśnić. Ale też by mnie zamurowało i tez bym się wzruszyła.

[gosia1974]

Moze stąd, ze nagle w zwykłych naszych problemach, troskach dostrzegamy mamę, która ma życiu trudniej niż my.

Nie ma trudniej - to spojrzenie z naszej strony, 'widzących' - ma inaczej... /o ile to zrozumiałe: poznawać kolory dotykiem.../

To nie litość chyba

Bo i nie ma nad Kim się litować

[Dagmara]

Nie ma trudniej - to spojrzenie z naszej strony, 'widzących' - ma inaczej... /o ile to zrozumiałe: poznawać kolory dotykiem.../



]

Wiesz co też znam trochę niewidomych i owszem w takiej sytuacji jak teraz, gdzie widzący człowiek ledwo przedziera się przez nieodśnieżone chodniki - ma trudniej. Tata mojej koleżanki teraz jeździ wszędzie taksówką, bo tyle razy już się poślizgnął, że już miał dość.
Pewnie, że nie ma się co litować, ale widok wzrusza i tyle i raczej wątpie aby ktokolwiek tutaj pisał to w kontekście litowania.

[yanettee]

a ja uważam że to wzruszające
tak samo jak widok maleńkiego dziecka mnie wzrusza
a przecież się nad min nie lituje

[gosia1974]

też znam trochę niewidomych

trochę...

[Mayka1981]

ja sobie nie wyobrażam, że mogłabym nie widzieć swojego dziecka - jest przecież takie piękne...

no i na pewno niewidomej mamie łatwiej się poruszać z chustą niż z wózkiem (zwłaszcza zimą)

super

[GoKa]

Dzielna kobitka!

[Ilonsa]

Dziewczyny ale to taka sama mama jak każda z nas i wątpie żeby chciała aby ktoś stawiał ją na piedestał czy się litował.
Tak się składa, że mieszkam z osobą niewidomą (moja teściowa) i wiem, że chciałaby być traktowana normalnie, bez litości, współczucia czy nawet gdybania jak to ma trudno.
Na przykładzie mojej małej widzę, że dla niej to normalne, że babci piłkę czy inną zabawkę trzeba podać bezpośrednio do ręki, że trzeba stanąć z boku jak idzie czy odezwać się zawsze jak wchodzi do danego pomieszczenia gdzie jest babcia (tak, tak 1,5 roczne dziecko doskonale to rozumie).

[gosia1974]

Dziewczyny ale to taka sama mama jak każda z nas i wątpie żeby chciała aby ktoś stawiał ją na piedestał czy się litował.
Tak się składa, że mieszkam z osobą niewidomą (moja teściowa) i wiem, że chciałaby być traktowana normalnie, bez litości, współczucia czy nawet gdybania jak to ma trudno.
Na przykładzie mojej małej widzę, że dla niej to normalne, że babci piłkę czy inną zabawkę trzeba podać bezpośrednio do ręki, że trzeba stanąć z boku jak idzie czy odezwać się zawsze jak wchodzi do danego pomieszczenia gdzie jest babcia (tak, tak 1,5 roczne dziecko doskonale to rozumie).

wreszcie normalność

[PodwójnaMama]

Dziewczyny ale to taka sama mama jak każda z nas i wątpie żeby chciała aby ktoś stawiał ją na piedestał czy się litował.
Tak się składa, że mieszkam z osobą niewidomą (moja teściowa) i wiem, że chciałaby być traktowana normalnie, bez litości, współczucia czy nawet gdybania jak to ma trudno.
Na przykładzie mojej małej widzę, że dla niej to normalne, że babci piłkę czy inną zabawkę trzeba podać bezpośrednio do ręki, że trzeba stanąć z boku jak idzie czy odezwać się zawsze jak wchodzi do danego pomieszczenia gdzie jest babcia (tak, tak 1,5 roczne dziecko doskonale to rozumie).

Ilonsa ale na prawdę trudno jest osobie, która nie zna i nigdy nie znała osoby niewidomej zachować takie normalne, zdrowe podejście. Ja np. dopiero mając w bliskiej rodzinie dziecko chore nauczyłam się jak traktowac takie dzieci i ich rodziców. Teraz kiedy widzę mamę z chorym dzieckiem traktuję ich normalnie, pomoge jak trzeba. Nie wmurowuje mnie i nie powoduje pocenia oczu- a kiedyś tak było. Wszystkiego trzeba się nauczyć, ale nie da się tak za pierwszym razem.

[Mayka1981]

mój mąż jako chustotata też mnie wzrusza - co nie znaczy że sie nad nim lituję lub stawiam na piedestał....

[kulka37]

Też mnie wzruszyła ta historia.
Tu nie o litość chodzi.Dla mnie to taki pierwszy odruch,gdzieś prosto z serca, zanim się mózg włączy i zacznie rozważać.Trudno wytłumaczyć.Ale myślę,że rozumiecie...

[Dagmara]

trochę...

Wybacz kilkoro.
Nie łap mnie za słówka, bo akurat ich chwilowo mam niedobór.

[węgielek]

a ja pamietam sprzed dawien dawna jakas historie kupowania chusty dla niewidomej mamy, czy nauczania jej wiazan. pamieta to ktos jeszcze?

[Siluna]

Ilonsa, ja w całej tej historii wzruszyłam się Twoją córą. Kochane, dzielne dziecko. O ile łatwiej byłoby na świecie gdyby ludzie zauważali potrzeby innych. Marzę o tym by w Warszawie każdy niepełnosprawny mógł korzystać z chodnika, metra, każdego lokalu bez ograniczeń. By wszyscy tworzący to miasto pomyśleli o niepełnosprawnych. A ludzie na ulicy by potrafili pomóc. Chciałabym nauczyć tego moje dzieci.

[tonieja]

Ja dzisiaj, niespodziewanie spotkałam faceta w chuście na Bielanach
Pan na wózku, dzidzia zamotana z przodu (tyle że przodem do świata)
Uśmiechnęłam się szeroko, ale potem miałam gul w gardle.

[ewadbr]

też się wzruszyłam....chyba mogę...co?
podziwiam takich ludzi

[Ilonsa]

Ja dzisiaj, niespodziewanie spotkałam faceta w chuście na Bielanach
Pan na wózku, dzidzia zamotana z przodu (tyle że przodem do świata)
Uśmiechnęłam się szeroko, ale potem miałam gul w gardle.

Pan jeszcze czasami starszaka ma ze sobą Widziałam go kilka razy- dziecko zamotane przodem bo ono właciwie siedzi mu na kolanach a chusta je przytrzymuje.

[annya]

Ja też się wzruszyłam, ale ja już taka jestem .

Jednocześnie jestem pełna szacunku i uznania .

[Dagmara]

Ja dzisiaj, niespodziewanie spotkałam faceta w chuście na Bielanach
Pan na wózku, dzidzia zamotana z przodu (tyle że przodem do świata)
Uśmiechnęłam się szeroko, ale potem miałam gul w gardle.

Tego pana to i ja czasem widuję