Wypadki w chuście <zgroza>

[a-linka]

Zdarzył nam sie wczoraj bardzo nieprzyjemny wypadek

Śnieżyca, nic nie widać, wicher w twarz, parasolką próbuję chronić śpiacego w kieszonce młodego, i.... wpadam na słupek blokujący wjazd przed budynek.
Upadłam, ale chyba instynktownie ochroniłam główkę maluszka, a poza tym parasolka nas trochę zamortyzowała
ja miałam oczywiscie obrażenia tu i tam, parasolka zniszczona
a dzieć nawet się nie obudził

Poniosłam więc dziecia dalej, ale było mi strasznie i przeraźliwie przez kilka minut

miałyście jakieś wypadki podczas noszenia??? tak ku pokrzepieniu serca pytam - czy to tylko ja taka niezdarna jestem???

[witbor]

Miałam trochę podobny.
Byłam z trójką w toruńskim ogrodzie zoobotanicznym (w styczniu). Było ślisko (lód+błoto), no i się przejechałam na takiej oblodzonej górce z Mają w chuście i z Malwiną za rękę

[Zuzia]

Niestety, to nie jest kwestia niezdarności tylko warunków meteorologiczno-terenowych. Ja też bym kiedyś niezłego orła wywinęła i to ze zwichnięciem kostki, stopa wlazła mi tak krzywo w jakąś paskudną dziurę w chodniku.
Tu muszę przyznać wyższość wózka nad chustą, jak się poleci to przynajmniej bez dziecka.

W każdym razie wszystko dobrze się skończyło, niezdarnością nie masz się co przejmować bo każdemu się może zdarzyć a idzie wiosna więc będzie bezpieczniej

[Budzik]

Tak, przewróciłam się w supermarkecie na rozlanym jogurcie Mały był w 2x. Poleciałam jak długa do przodu, ale udało mi się oprzeć na rękach, wylądowałam w pozycji "pompkowej" A młody nawet się nie obudził

[pinaska]

U nas mąż zaliczył niefajny poślizg na oblodzonej drodze.... na szczęście (sic!) upadł na plecy.
Zastanawialismy się kiedyś, co jest bardziej bezpieczne - wiązanie z przodu czy na plecach właśnie w kontekście upadków noszących. Czy ludzie częściej upadają do tyłu czy lecą do przodu statystycznie rzecz biorąc?

[a-linka]

dziękuję kochane
lepiej mi na duszy jak czytam, że nie jestem taka wyrodna i niezdarna jak myślałam

[nelles]

Ja też kiedys lajznęłam z dzieckiem w chuście. Spacerek na wsi sobie urządziliśmy i noga wpadła mi w wyrwę w asfalcie. Dzieciek się uśmiał a ja przez miesiąc miałam opuchnięte kolana

[Olga]

Ja się poślizgnęłam na błocie, oparłam się na rękach (mały w 2x), też nawet nie miauknął, ani się nie obudził, ale teraz jak podejrzewam, że bardzo ślisko, to jednak biorę wózek.

[MagdaS]

Ja podobnie - dziura w jezdni i ja ryms. podparłam się jedną ręką - druga sama poleciała mi na kark młodego ( nie obudził się ) chociaż on już stary chłop i dawno główki nie pilnujemy.

[kajkasz1]

To i ja dołączę do tych ze zwichniętymi kostkami.

[andziulindzia]

Co prawda to nie z chustą historia ale z dzieckiem na ręku: moja mama spadła ze schodów niosąc mnie na rękach. Zaliczyła cały bieg schodów, zwichnieta ręke i mnóstwo siniaków. Mnie nie dolegało nic. Powiedziała, ze w życiu tak się nie bała, nawet ból ręki poczuła chyba z godzine po zdarzeniu.
Gdy się upada lepiej miec dziecko z przodu - ręce dorosłego nosiciela sa świetnym amortyzatorem, a wyciaganie rąk przed siebie podczas upadku jest odruchowe. Ja dlatego do komunikacji miejskiej wsiadam z dzieckiem zawiązanym z przodu. Nawet z czterolatką

[anika]

Nam też się wpadki zdarzały... raz zamyśliłam się i spadłam z dość wysokiego chodnika, wylądowałam na jednym kolanie, Młody jak spał tak spał innym razem poślizgnęłam się na schodach i Remek mało co nie wypadł mi z rąk... a słupek blokujący wjazd przed budynek też zaliczyłam, na szczęście Remek był wyżej zawiązany i nie trafiłam Nim w słupek od tamtego czasu staram się nie zamyślać jak Remcia niosę
na pocieszenie dodam, że wózkiem częściej zdarzały mi się bliskie spotkania ze słupkami

[tulipowna]

dziewczyny
wybaczcie, ale jak czytam wasze opisy upadkow, ktore sa tak sugestywne i widze oczyma wyobrazni te pompki, piruety i inne, to sie troche usmialam

na moja obrone mam i swoja historyjke - jak sobie pomysle, jak wygladalam, to tez mi sie chce smiac.
szlam, po prostu szlam, zadna zla pogoda, zaden snieg, po prostu dziecko w 2x i jego pechowa mamuska na prostej drodze - potknelam sie o wystajaca plyte chodnikowa i... zaczela sie desperacka walka z grawitacja 9kg mojego szczescia pociagnelo mnie do przodu z sila wodospadu - nie wiem jakim cudem sie nie przewrocilam, ale nos mialam juz prawie przy ziemi rozpaczliwie machalam rekami, jakbym chciala sie wzbic w powietrze, echhh... przepieknie to musialo wygladac

[Morita]

Ja tez ostastnio wlazlam na kraweznik, ktorego nie widzialam. wygladalo to jak zakonczenie polki z przyklekiem Szanowny maz byl w takim szoku, bo padlam do jego stop, ze mi nawet nie pomogl wstac t

No i raz, na plazy, dziecie mi w chuscie jakos objechalo w dol, chcialam chuste podciagnac i malo mi Ermioni gora nie wyleciala

[anifloda]

Ja miałam dwa. Raz z córką w kółkowej i raz z synem w wiązanej. Ja akurat za każdym razem leciałam do przodu na ręce. Dzieciom nic się nie stało.

A w środkach komunikacji miejskiej, przeciwnie do Andziulindzi noszę tylko już tylko na plecach .

[polaquinha]

ze schodów z Manuelkiem z przodu-na szczescie w zwolnionym tempie i udało mi sie wylądowac na czterech

[Budzik]

Tak mi przyszło na myśl, że jak idzie się z wózkiem i np. sie człowiek potknie, to lecąc do przodu odruchowo łapie za co może - i taki gwałtowny rzut na poręcz wózka - jak sobie wyobrażam - spowodowałby może wylot dziecka z wózka jak z procy. Jednak jak niesie się dziecko z przodu na sobie, to w odruchu samoobrony wyciągamy ręce, automatycznie amortyzując upadek i chroniąc dziecko. Upadek na plecy jest chyba gorszy, bo ręce nas nie ochronią , a najwyżej klapniemy na pupę.

[La Loba]

A jeździł ktoś z was zachustowany rowerem?

[filandre]

Tak mi przyszło na myśl, że jak idzie się z wózkiem i np. sie człowiek potknie, to lecąc do przodu odruchowo łapie za co może - i taki gwałtowny rzut na poręcz wózka - jak sobie wyobrażam - spowodowałby może wylot dziecka z wózka jak z procy. Jednak jak niesie się dziecko z przodu na sobie, to w odruchu samoobrony wyciągamy ręce, automatycznie amortyzując upadek i chroniąc dziecko. Upadek na plecy jest chyba gorszy, bo ręce nas nie ochronią , a najwyżej klapniemy na pupę.

Oj, Budziku masz rację. Jechałam z wózkiem z małego wzniesienia i wywinęłam pięknego orła na pupsko nakrywając się prawie nogami, odruchowo trzymając się wózka. Na szczęście koleżanka, z którą szłam wykazała się doskonałym refleksem (Boże, dzięki jej za to!) i przytrzymała lecący wózek. Aż boję się pomyśleć co by się stało, gdybym szła sama I tutaj kolejny ukłon w kierunku chusty. O wiele łatwiej zamortyzować upadek w chuście niż złapać lecący wózek frunąc w powietrze (ja mniej więcej tak wyglądałam).

[Skoki]

Rowerem? Nie i nie zamierzam, bo to chyba jednak zbyt niebezpieczne.
Ja jeszcze ani razu nie mialam wypadku w chuscie, a duzo chodzilam w zimie po oblodzonych schodach/chodnikach. Za to wiele takich wypadkow mialam w swojej wyobrazni, mam juz opracowane schematy, jak upadac.
Boje sie takiego upadku, nawet jesli Mackowi nic by sie nie stalo, ale wtedy stracilabym poparcie rodziny, zeby w chuscie nosic. Moja tesciowa juz 50 razy mnie spytala, czy mi Maciek z chusty nie wypadnie, czy sie nie zadusi, itp. Zawsze tylko patrzy tymi swoimi wytrzeszczonymi galami, jak Macka nosze i czeka, az cos sie stanie, zeby mi mogla udowodnic, ze chusty sa beee. Wiec zawsze bardzo w chuscie uwazam.