Chusta w żłobku
Dziś był nasz pierwszy dzień w żłobku. Ja oczywiście panika, w nocy nie spałam, łzy w oczach itp. a moja córka na luzaka, zjadła mleko z BUTELKI! (8 miesięcy jej życia próbowałam jej dać butelkę i nic, a w żłobku odrazu pociągneła), walneła kupę a jak ją odbierełam, to uśmiechnięta zaraz po swojemu zaczeła mi opowiadać. No ale ja nie o tym.
Oczywiście do żłobka poszłyśmy zamotane, no i pani dyrektor wypytywała.
Standardowo: a czy kręgosłup nie boli, a czy nie ciężko, a skąd, a jak itp.
Mówi, że myśla, że skoro mała tak nauczona w tych "supłach" się nosić, to że nie będzie chciała sama siedzieć, a ona taka samodzielna i grzeczna i ble, ble. Najbardziej to mi się spodobały te "supły"
Odpowiedz z cytatem
Zamieszczone przez sabciass
Jednak okazało się, że Manuel błyskawicznie się zaadoptował (a ja myślałam,że on taki nieśmiały i wrażliwy jest), a po 2 tygodniach nieobecnosci podobno wysciskał każde dziecko i każdą ciocię... No czy ja mu taką krzywdę w domu robię czy co?? 
( z powodów różnych). Ja Nie mam z tego powodu wyrzutów sumienia że Zocha jest żłobkowiczem.
Psia kitka!
Efekt byl taki, ze przechorowalam pierwsze klasy szkoly podstawowej i gdyby nie fakt, ze moja mama byla nauczycielka i miala dostep do pomocy naukowych plus zapal, chyba nie bylabym w stanie zaliczac kolejnych klas normalnie. Podobnie jest z corka mojego szefa-tez nie chcieli jej poslac nawet do przedszkola. Nieustannie im chorowala a poza tym ma jednak problemy z asertywnoscia...
)
I jeszcze kupa zmartwień... 