Ojeju, dzięki wielkie, nie myślałam, że dostanę tyle odpowiedzi
No to po kolei. Nie mam dużego doświadczenia w chustowaniu, więc przepraszam, jeśli coś źle zrozumiem albo piszę głupoty
Mamy chustę Lenny Lamb tkaną, próbowaliśmy z mężem chustować małego, jak był jeszcze mniejszy - wiązaliśmy kieszonkę lub kangurka z przodu. I już wtedy machał łapkami niezadowolony i próbował jakby "wyjść" z chusty. Teraz już w ogóle. Pewnie rzeczywiście za długo go wiążę, ale wierzga jak dziki (tak robi w ogóle na rękach tyłem do świata, chyba że jest mocno śnięty - pewnie wynika to z tego, że chce widzieć więcej). Aha, no i wygina się i zjada chustę
Ciężko powiedzieć, czy szybko usiądzie, bo jak wspomniałam, ma obniżone napięcie mięśniowe i trochę mu to wszystko wolniej idzie. Myślałam o tym 2x, jeszcze nie próbowałam. Plecaka trochę się boję, że sama nie ogarnę (przyznam się bez bicia, że nie mam jakiejś najlepszej koordynacji ruchowej
), a męża nie ma w domu w ciągu dnia.
Mieszkam w Otwocku. Pogadam jutro z naszą rehabilitantką, może rzeczywiście coś doradzi. Rozmawiałam z nią o chuście na początku naszej współpracy, wtedy powiedziała, żeby nosić na chwilę najwyżej, bo mały był flaczek i to krzywy flaczek - trzeba było go rozruszać. I tak teraz chciałabym wrócić do tego, bo czasem trzeba go gdzieś przetransportować poza wózkiem i odpadają mi ręce. O wiązaniu na biodrze myślałam, tylko dziecię moje na biodrze wierzga chyba jeszcze bardziej. Nie wiem, może jakoś go łapać, jak jest lekko śnięty... Tylko wtedy znowu zły
A ma jakieś 72 cm i waży prawie 10 kg. Zasadniczo kawał chłopa na piersi mi urósł
Postaram się jakąś fotkę zrobić, jak się uda, jak mój mąż akurat będzie i nam pomoże. A rehabilitacja nadal trwa (robimy ją sobie prywatnie, w domu, żeby nie jeździć nigdzie), postępy są, aktualnie próbujemy małego trochę lepiej dźwignąć na rączkach (bo tutaj jest słabsze napięcie głównie) i nauczyć asekurować główkę.
Czyli spróbuję tego wszystkiego i dam znać, jak się udało
Jeszcze raz Wam dziękuję
rączki na wierzchu?
Odpowiedz z cytatem
Zamieszczone przez musyna
, było to o tyle dobre, że szybkie i łatwe motanie nie wkurzało tak Młodego. Myślę, że dzięki temu wiązanie przestało być dla niego irytujące i mniej się prężył, dodatkowo rehabilitacja zrobiła swoje.
- tzn jeżeli się wie i czuje, że tak będzie, bo nic wbrew zaleceniom osób, które widziały i z dzieckiem pracowały... a często gęsto okazuje się, że z chusty może być dodatkowy pożytek nie tyle rehabilitacyjno-zdrowotny (choć to czasem też) ale np taki, że zapewnia się bliskość i kontakt bo czasami jest tak, że jak dziecku "coś dolega" to rodzice się boją robić cokolwiek z obawy o zdrowie i relacje mogą ucierpieć..
. No ale ja byłam upartym stworzeniem i drążyłam temat gdzie indziej, też zaczynałam ze starszakiem od elastyka i z perspektywy widzę, ile nam to obojgu dało. Ideałem zawsze jest doradca-fizjoterapeuta, ale takich za wiele nie ma, ale doradca jest szkolony z podstaw więc powinien umieć zaobserwować nieprawidłowości i które wiązanie je niweluje; tak samo fizjoterapeuta powinien umieć ocenić wiązanie pod kątem plusów i minusów dla konkretnego dziecka. Więc internetowo możemy sobie tu wymyślać i doradzać - ale to ktoś, kto dziecko widzi i kto zna konkretną sytuację rodzinną może wskazać najodpowiedniejsze rozwiązanie - ale decyzja i tak pozostaje rodzica.